Op 8 april hadden we onze eerste sleutelochtend van het jaar. Goed bezocht en veel gesleuteld deze keer. We hadden vooraf aanmelding voor 2 sleutelprojecten maar uiteindelijk zijn er 4 motoren en hun eigenaren weer vooruit geholpen.
Het weer was erg goed, niet te warm en niet te koud, de zon scheen goed dus er is lekker buiten gesleuteld aan het verhelpen van diverse mankementen en modificaties. Zo is er een panhead voorzien van een electronische ontsteking. Dit is normaliter een gemakkelijke klus die je in een half uurtje wel gepiept hebt, maar in dit geval moesten er allerhande beugeltjes worden gemonteerd die ontbraken, waren de onstekingshuizen niet allemaal 100% zoals je ze zou willen, zat er een onsteking met gewichtjes ( 1964 only hoorde ik?) dat een beetje in de weg zat. En zat er een dikke laag chroom op de onstekingsas die als backup was meegenomen. Hierdoor paste de rotor van de electronische onsteking niet goed op de onstekingsas en dus moest er eea worden verdremeld om de boel pas te maken. Uiteindelijk alles gemonteerd, en na een paar keer trappen liep de motor zowaar! Nog met een stroboscoop de timing wat gefinetuned. Lijstje opgesteld van wat er allemaal nog moet gebeuren om veilig de weg op de mogen, en tevreden weer naar huis
Om het bij onstekingen te houden; soms kom je weleens aparte dingen tegen. Een liberator welke wat onregelmatig liep op toeren. Tsja.. Condensator kon het niet zijn want hier zat ook al een elect. onsteking op. Een snelle test met remmenreiniger rond de inlaat liet ook geen valse lucht zien, en het klonk niet als een fout afgestelde linkert… Dus dan maar kijken of andere bougiekabels misschien soelaas biedt, wat erop zat leek goed, maarja kwam wel van een jeep ofzo dus vertrouwen deed ik dat niet echt. Na verwijderen van de oude kabels zag de bobine er wat vreemd uit, de pinnen waar de kabels op geprikt moeten worden zaten niet waar je ze verwacht, dus maar een andere bobine geinstalleerd. Bij demontage van de oude blijkt er een los bobinetje in de behuizing te zitten, rammelen natuurlijk, roestige contactjes etc. Dus nieuwe bobine erop, en motor liep weer naar behoren. Een vrij snelle fix al moest wel het hele luchtfilter eraf.
Verder nog 1 burger WL die ook wat moeizaam liep ( helemaal zwarte bougies) dus dat behoefde duidelijk wat betere afstelling van de carburateur. Nadat er wat aan de juiste knoppen is gedraaid liep ook deze weer helemaal goed. Soms is het zo makkelijk. Eigenaar blij, wij blij.
The best for last: De voorrem van Gerard, die tijdens de openingsrit plotseling dienst weigerde met alle gevolgend van dien. Gerard heeft het aangedurft om met die motor gewoon rijdend naar Chaam te komen. Na een bakkie koffie en wat twijfelen toch maar voorwiel eruit gehaald, en wat blijkt, remsleutel in 2 stukken gebroken! Het was een originele remsleutel dus gelukkig geen claim aan mn broek… Maar we zagen ook gelijk dat de remschoenen wel heel erg scheef op de ankerplaat stonden. Debat over of het scheefstaan nu een oorzaak of gevolg is van de gebroken remsleutel, want het is beide kant op wel te verklaren, maar die plaat moest in elk geval worden gericht. Is een bekend euvel bij de WL/WLA voorremmen. De ankerplaat is niet zo dik en ook weinig versterkt dus ze trekken weleens krom. Gelukkig niks wat niet te richten was in een bankschroef en een zware hamer. Dus alles rechtgezet, nieuwe remsleutel erin, het wiel weer gemonteerd… Alle moeren strak aangedraaid en toen liep de remsleutel vast… Blijkt die een fractie te kort te zijn ( Nouja, de vorige remsleutel miste het schotelveertje, ik braaf als ik ben natuurlijk een schotelveertje aangesmeerd aan Gerard, blijkt die dikte nou net genoeg te zijn om de boel te laten vastlopen). Nou je zag Gerard balen als een stekker, maar dat wiel moest er toch weer even uit. De boel gedemonteerd, even een vijl over de ankerplaat heen gehaald om ruimte te maken voor die schotelveer en toen de boel weer gemonteerd. Alles gecheckt, remmen deden het weer naar behoren en ergens rond 13:45 reed ook deze SGFer met een grijns op zijn smoel weer weg.
